"Ρήγας Βελεστινλής-Φεραίος"
του Τάκη Χρυσούλη
- Μια παράσταση για τη ζωή και το έργο του Ρήγα
Ταυτότητα Παράστασης
ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ
Πρεμιέρα: 9 Μάη 1999.Στο Θέατρο Ρήγας Βελεστινλής. Βελεστίνο.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Κείμενο: Τάκης Χρυσούλης
Σκηνοθεσία: Σπύρος Κωνσταντινίδης
Σκηνικά -Κοστούμια: Κατερίνα Συριανόγλου
Μουσική: Κώστας Μαυραντής
Παίζουν:
(Με αλφαβητική σειρά):
Αρώνης Χάρης,
Γριζάνης Νίκος,
Κανούσης Θάνος,
Κατσαβού Αλίκη,
Κωνσταντινίδης Ανδρέας,
Τσακιράκης Στεφανος
Τσικής Γιάννης,
Χρυσούλης Τάκης
Σκηνοθεσία: Σπύρος Κωνσταντινίδης
Σκηνικά -Κοστούμια: Κατερίνα Συριανόγλου
Μουσική: Κώστας Μαυραντής
Παίζουν:
(Με αλφαβητική σειρά):
Αρώνης Χάρης,
Γριζάνης Νίκος,
Κανούσης Θάνος,
Κατσαβού Αλίκη,
Κωνσταντινίδης Ανδρέας,
Τσακιράκης Στεφανος
Τσικής Γιάννης,
Χρυσούλης Τάκης
Το έργο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Δωδώνη
Το έργο (Λίγα λόγια από τον συγγραφέα)
Πιστεύω, ότι για να αναδειχθεί πλήρως μια ιστορική μορφή, πρέπει να καταδειχθεί με σαφήνεια, το χρονικό και κοινωνικό πλαίσιο που κινήθηκε. Κι ακόμα, ότι το θέατρο, δεν αποτελεί μυθιστορηματική βιογραφία. Μέσα από τη δράση της θεατρικής πράξης, προβάλουν τα πρόσωπα και οι καταστάσεις ανάγλυφα.Με γνώμονα αυτά, και μέσα από την οικονομία του θεατρικού γεγονότος, προσπάθησα, με απλό καθημερινό διάλογο, με αστείο και σάτιρα, να αναδείξω την εποχή, την προσωπικότητα, το έργο και την επιρροή του Ρήγα, στον Αγώνα του Ελληνικού Έθνους, για τη συνειδητοποίηση του και την ελευθερία του.
Η υπόθεση εξελίσσεται αρχικά, με την επιστροφή του Ρήγα από την Τεργέστη, στη Βιέννη το 1797. Εκεί ανάμεσα στους Έλληνες πατριώτες της παροικίας, γίνονται οι τελευταίες προετοιμασίες για τη μυστική κάθοδο της πρώτης ομάδας αγωνιστών με έντυπο υλικό στη σκλαβωμένη Ελλάδα. Ακολουθεί η προδοσία και η σύλληψη τους στην Τεργέστη, η επαναφορά και ανάκριση τους στη Βιέννη, η μεταγωγή και ο θάνατος τους στο Βελιγράδι.
Το έργο κλείνει κατά την επανάσταση, σε ένα καφενείο στο ελευθερωμένο Ναύπλιο, όπου και διαφαίνεται όλη η επίδραση του αγώνα και της θυσίας του Ρήγα και των συντρόφων του, πάνω στο σθένος των αγωνιζομένων τότε Ελλήνων.
Η διαδρομή γίνεται με συνοπτικό, απλό, θεατρικό λόγο, το μόνο κατάλληλο, για να αναδειχθούν δραστικά οι αξίες για τις οποίες αγωνίζεται διαρκώς ο άνθρωπος.
Το βιβλίο
Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να το αναζητήσουν στο βιβλιοπωλείο ΔΩΔΩΝΗ (Ανδρέου Μεταξά, Εξάρχεια, Αθήνα).
Ο Ρήγας μέσα από λόγια άλλων
[Βιογραφία του Ρήγα γραμμένη από το Χ. Περραιβό Απόσπασμα]
«Τύχη αγαθή... εσχετίσθη ταυτοχρόνως μετά τινός Δημητρίου Καταρτζή Βυζαντίου, εβδομηκονταετούς σχεδόν την ηλικίαν, ανδρός σημαντικού, πρωτοκαθεδρίαν του ανωτέρου δικαστικού κλάδου κατέχοντος, χαρακτήρα τιμίου εγκρατούς της ελληνικής, γαλλικής και αραβικής διαλεκτού και θερμού πατριώτου. Γοητευθής λοιπόν ο Καταρτζής υπό των προτερημάτων του Ρήγα ηγάπησεν αυτόν πατρικώς, τον εδίδαξεν την γαλλικήν και αραβικήν διάλεκτον, τον συνέδραμεν ως ειπείν, δια των σοφών και πολιτικών του γνώσεων καθ’ όλα τα υπέρ της ελληνικής ελευθερίας επιχειρήματα του.»
«Τύχη αγαθή... εσχετίσθη ταυτοχρόνως μετά τινός Δημητρίου Καταρτζή Βυζαντίου, εβδομηκονταετούς σχεδόν την ηλικίαν, ανδρός σημαντικού, πρωτοκαθεδρίαν του ανωτέρου δικαστικού κλάδου κατέχοντος, χαρακτήρα τιμίου εγκρατούς της ελληνικής, γαλλικής και αραβικής διαλεκτού και θερμού πατριώτου. Γοητευθής λοιπόν ο Καταρτζής υπό των προτερημάτων του Ρήγα ηγάπησεν αυτόν πατρικώς, τον εδίδαξεν την γαλλικήν και αραβικήν διάλεκτον, τον συνέδραμεν ως ειπείν, δια των σοφών και πολιτικών του γνώσεων καθ’ όλα τα υπέρ της ελληνικής ελευθερίας επιχειρήματα του.»
[Κοραής: Αδελφική διδασκαλία ]
«Προ ολίγου έτι, της Γερμανίας ο Αυτοκράτωρ, αγκαλά βασανιζόμενος από οδυνηράν και θανάσιμον νόσον, η οποία καν έπρεπε να τον διδάξη την φιλανθρωπίαν και την συμπάθειαν, παρέδωκε ασπλάχνως εις τον τύραννον της Ελλάδος οκτώ Γραικούς, οι οποίοι εν Βιέννη της Αουστρίας εζήτουν ησύχως τα αρμόδια μέσα τού να φωτίσωσι, και από τον ζυγόν της δουλείας να ελευθερώσωσι τους ιδίους ομογενείς. Παρίστανται ίσως ταύτην την ώραν δέσμιοι ενώπιον του τυράννου οι γενναίοι ούτοι της ελευθερίας μάρτυρες. Ίσως ταύτην την ώραν κατεβαίνει εις τας ιεράς των κεφαλάς η μάχαιρα του δημίου, εκχέται το γενναίον ελληνικόν αίμα από τας φλέβας των και ίπταται η μακαρία ψυχή των, δια να υπάγη να συγκατοικήσει με όλων των υπέρ ελευθερίας αποθανόντων τας αοιδίμους ψυχάς.»
«Προ ολίγου έτι, της Γερμανίας ο Αυτοκράτωρ, αγκαλά βασανιζόμενος από οδυνηράν και θανάσιμον νόσον, η οποία καν έπρεπε να τον διδάξη την φιλανθρωπίαν και την συμπάθειαν, παρέδωκε ασπλάχνως εις τον τύραννον της Ελλάδος οκτώ Γραικούς, οι οποίοι εν Βιέννη της Αουστρίας εζήτουν ησύχως τα αρμόδια μέσα τού να φωτίσωσι, και από τον ζυγόν της δουλείας να ελευθερώσωσι τους ιδίους ομογενείς. Παρίστανται ίσως ταύτην την ώραν δέσμιοι ενώπιον του τυράννου οι γενναίοι ούτοι της ελευθερίας μάρτυρες. Ίσως ταύτην την ώραν κατεβαίνει εις τας ιεράς των κεφαλάς η μάχαιρα του δημίου, εκχέται το γενναίον ελληνικόν αίμα από τας φλέβας των και ίπταται η μακαρία ψυχή των, δια να υπάγη να συγκατοικήσει με όλων των υπέρ ελευθερίας αποθανόντων τας αοιδίμους ψυχάς.»
[Ψυχάρης (1916) Η φωνή του Ρήγα (π. 'Νουμάς', φ.598)]
«Σερβία τρισμάκαρη[...] περίφημο Μαυροβούνι, εσάς συλλογιούμαι και κλαίω. Εσείς πολεμήσατε και καταστραφήκατε[...] αλλά θ’ αναστηθήτε[...] η Ελλάδα[...] ανάσταση δεν έχει. Δεν κλαίω, Ρήγα, που έχασα το γιό μου. Κλαίω που μάννα δεν έχω»
«Σερβία τρισμάκαρη[...] περίφημο Μαυροβούνι, εσάς συλλογιούμαι και κλαίω. Εσείς πολεμήσατε και καταστραφήκατε[...] αλλά θ’ αναστηθήτε[...] η Ελλάδα[...] ανάσταση δεν έχει. Δεν κλαίω, Ρήγα, που έχασα το γιό μου. Κλαίω που μάννα δεν έχω»
[Στρατηγός Μακρυγιάννης, 1836]
«Μετά πολλούς αιώνας ο Ρήγας ο Βελεστινλής σπύρει τον σπόρον της ελευθερίας εις τους Έλληνες και τους ενθαρρύνει οδηγών αυτούς τον τρόπον της απελευθερώσεώς των. Οι Έλληνες ενθουσιασθέντες και ενθαρρυθέντες από τους λόγους του Ρήγα έλαβον τα όπλα υπέρ της ελευθερίας.»
«Μετά πολλούς αιώνας ο Ρήγας ο Βελεστινλής σπύρει τον σπόρον της ελευθερίας εις τους Έλληνες και τους ενθαρρύνει οδηγών αυτούς τον τρόπον της απελευθερώσεώς των. Οι Έλληνες ενθουσιασθέντες και ενθαρρυθέντες από τους λόγους του Ρήγα έλαβον τα όπλα υπέρ της ελευθερίας.»
Για το Θούριο - [Γ.Τερτσέτης]
«...το ιερότερο άσμα της φυλής μας»
«...το ιερότερο άσμα της φυλής μας»
Για τη δύναμη του Θουρίου - [Γ.Τερτσέτης]
«Τα κοινά τραγούδια του αδικοθάνατου Ρήγα εγκρέμισαν ως σάλπιγγες εις την Ιεριχώ τα τείχη της Τριπολιτσάς, ετίναξεν εις τον αέρα με τους αλλοφύλους τα φρούρια της Μονεμβασιάς, του Ναυπλίου, των Αθηνών και τα τρικάταρτα του εχθρού. Τα λογιοτατίστικα άσματα, πιστεύσατέ μου, δεν εγκρέμισαν ποτέ, δεν σαλεύουν ούτε την αράχνην του κοκόρου της καμινάδας.»
«Τα κοινά τραγούδια του αδικοθάνατου Ρήγα εγκρέμισαν ως σάλπιγγες εις την Ιεριχώ τα τείχη της Τριπολιτσάς, ετίναξεν εις τον αέρα με τους αλλοφύλους τα φρούρια της Μονεμβασιάς, του Ναυπλίου, των Αθηνών και τα τρικάταρτα του εχθρού. Τα λογιοτατίστικα άσματα, πιστεύσατέ μου, δεν εγκρέμισαν ποτέ, δεν σαλεύουν ούτε την αράχνην του κοκόρου της καμινάδας.»
[Ιωάννης Κωλέττης (Πρωθυπουργός της Ελλάδας το 1844-47)]
«της μεγάλης ταύτης ιδέας την οποίαν εις αυτό του Ρήγα το τραγούδι είδομεν»
«της μεγάλης ταύτης ιδέας την οποίαν εις αυτό του Ρήγα το τραγούδι είδομεν»
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Θα χαρούμε να μάθουμε τη γνώμη σας.