Αλεξέι Αρμπούζωφ (1908-1986)

Βιογραφία του θεατρικού συγγραφέα

Ο Αλεξέι Αρμπούζωφ γεννήθηκε στη Μόσχα στις 26 Μαίου 1908, από πατέρα Ρώσο και μητέρα Ελληνίδα. Στην ηλικία των δέκα χρόνων χάνει τους γονείς του και την ανατροφή του την αναλαμβάνει η θεία του. Για αρκετό διάστημα αλητεύει.

Η πρώτη του επαφή με το θέατρο έγινε το 1922 όπου προσελήφθη ως κομπάρσος στο θέατρο Μαρίνσκυ στην Πετρούπολη. Αποκτά τις πρώτες του θεατρικές γνώσεις σε ένα θεατρικό σπουδαστήριο (1924) και την επόμενη χρονιά εισάγεται στη δραματική σχολή από όπου αποφοιτά δυο χρόνια αργότερα (1927).

Για ένα διάστημα σκηνοθετεί περιοδεύοντες θιάσους και ανεβάζει έργα στο Λένινγκραντ. Επίσης αναλαμβάνει το λογοτεχνικό τμήμα του πρώτου κολχόζνικου θεάτρου στην περιοχή της ρώσικης πρωτεύουσας. Το 1930 πηγαίνει στη Μόσχα όπου εργάζεται στο περιοδικό «Σκηνή της Λέσχης». Την ίδια χρονιά, γράφει το πρώτο του θεατρικό έργο (θα γράψει συνολικά τριάντα), την «Κοινωνική Τάξη». Ύστερα από τέσσερα χρόνια, γράφει την πρώτη του κωμωδία, το «Έξι Εραστές» (η ιδέα της οποίας γεννήθηκε από εμπειρίες του στο Κολχόζ). Το 1936 γράφει το έργο «Μακρινός Δρόμος» και ύστερα από δυο χρόνια ακολουθεί η «Τάνια», δύο έργα που σημείωσαν μεγάλη επιτυχία. Το δεύτερο, η «Τάνια» αγαπήθηκε πολύ από το κοινό και ο ίδιος ο συγγραφέας τη θεωρούσε ως αρχή του δημιουργικού του έργου.

Κατά τη διάρκεια του πολέμου (1939-1944) συγκροτεί θίασο μαζί με το σκηνοθέτη Πλούτσεκ όπου παίζουν για την ψυχαγωγία των στρατιωτών, που πολεμούσαν στην πρώτη γραμμή. Το ίδιο διάστημα με τον Πλούτσεκ ιδρύουν παράλληλα και δραματική σχολή.

Το 1947 γράφει το «Γνωρίζοντας τα νιάτα» και το 1953 ακολουθούν τα έργα «Ευρωπαϊκό Χρονικό» και «Χρόνια Περιπλανήσεων» (αυτό το θεωρούσε ως το καλύτερο του έργο). Ύστερα από έξι χρόνια γράφει τη «Δωδέκατη ώρα» και το «Μια ιστορία από Ιρκούτσκ».

Το 1965, δημοσιεύτηκε στις αρχές του έτους το γνωστό του έργο «Καημένε μου Μάρικ» («Η Υπόσχεση») όπου παίχτηκε την ίδια χρονιά σε 66 θέατρα στη Ρωσία για 1636 παραστάσεις. Στη συνέχεια το 1967, γράφει το έργο του «Νυχτερινή Εξομολόγηση».

Τη δεκαετία 1971-1981, είχε την ευθύνη του στούντιο των νέων δραματουργών, συνεργαζόμενος με άλλους σημαντικούς δασκάλους όπως η Λ. Πετρουσέβσκαγια και Α. Καζάντσεκ. Για την εποχή εκείνη επρόκειτο για σοβαρή πράξη, γιατί έτεινε χέρι βοηθείας σε πολλούς ανεπιθύμητους συγγραφείς. Το 1975 έγραψε το τελευταίο του έργο, τη «Φθινοπωρινή Ιστορία» («Κωμωδία παλιάς μόδας»).

Τα θεατρικά έργα του Αρμπούζωφ, εκδόθηκαν και σκηνοθετήθηκαν σε όλες σχεδόν τις χώρες. Έχει γράψει επίσης τα σενάρια των ταινιών: «Καημένε μου Μάρικ» (Αγγλία), «Τα παραμύθια του παλιού Αρμπάτ», «Παλιομοδίτικη κωμωδία», «Αναμνήσεις»(Γαλλία), «Επιλογή»(Πολωνία).

Είχε διατελέσει γραμματέας της Ένωσης Συγγραφέων της Μόσχας και αντιπρόεδρος του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου. Ο Αρμπούζωφ, παντρεύτηκε τρεις φορές και απόκτησε έναν γιο και δυο κόρες. Έζησε κυρίως στη Μόσχα, αλλά τα πιο πολλά έργα του τα έγραψε στη Γιάλτα.

Πέθανε στις 20 Απριλίου 1986.